autentyczność

autentyczność
autentyczność {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. autentycznośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'istnienie, zajście czegoś w rzeczywistości; prawdziwość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Autentyczność wydarzeń, uczuć, doświadczeń. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dokładność, wierność odtworzenia faktów, zgodność z rzeczywistością; wiarygodność, prawdziwość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Autentyczność historii, relacji. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bycie oryginałem, uchodzenie za oryginał; oryginalność, prawdziwość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Autentyczność dokumentu, podpisu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • autentyczność — ż V, DCMs. autentycznośćści, blm «prawdziwość, zgodność z rzeczywistością, niewątpliwość, wiarygodność» Autentyczność tekstu. Autentyczność wydarzenia …   Słownik języka polskiego

  • Лешек — Lestek или Leszek Рисунок Валерия Эльяш Радзиковского, вторая пол …   Википедия

  • Земовит (князь полян) — В Википедии есть статьи о других людях с именем Земовит. Земовит Siemowit …   Википедия

  • autentyka — ż III, CMs. autentykayce, blm → autentyczność …   Słownik języka polskiego

  • oryginalność — ż V, DCMs. oryginalnośćści; lm MD. oryginalnośćści «osobliwość, niezwykłość wyróżniające kogoś lub coś spośród otoczenia; swoistość, nieszablonowość, autentyczność; rzecz osobliwa, niezwykła» Odrębna, niezwykła, wielka oryginalność. Oryginalność… …   Słownik języka polskiego

  • prawdopodobnie — prawdopodobnieej 1. «należy przypuszczać, że…; chyba, pewnie, przypuszczalnie» Prawdopodobnie wyjedzie z Warszawy. 2. «w sposób sugerujący prawdziwość, autentyczność czegoś; w sposób bliski prawdy, rzeczywistości» Rzecz wygląda mało… …   Słownik języka polskiego

  • stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

  • uwierzytelniać — ndk I, uwierzytelniaćam, uwierzytelniaćasz, uwierzytelniaćają, uwierzytelniaćaj, uwierzytelniaćał, uwierzytelniaćany uwierzytelnić dk VIa, uwierzytelniaćnię, uwierzytelniaćnisz, uwierzytelniaćnij, uwierzytelniaćnił, uwierzytelniaćniony… …   Słownik języka polskiego

  • wątpliwy — wątpliwywi «będący przedmiotem wątpienia, budzący powątpiewanie, niepewność; niepewny, problematyczny» Wątpliwa nadzieja. Wątpliwy dowód. Wątpliwy skutek, wynik. Wątpliwy przyjaciel. Wątpliwa autentyczność dzieła. Coś wątpliwej jakości, wartości …   Słownik języka polskiego

  • weryfikować — ndk IV, weryfikowaćkuję, weryfikowaćkujesz, weryfikowaćkuj, weryfikowaćował, weryfikowaćowany «badać, sprawdzać, potwierdzać prawdziwość, autentyczność czegoś; stwierdzać czyjeś kwalifikacje» Weryfikować dokumenty. Weryfikować opinie. Weryfikować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”